Παρασκευή 6 Απριλίου 2012

Ο σκύλος μου φοβάται

Δεν το θέλει. Δεν του αρέσει καθόλου. Προσπαθεί ο κακομοίρης να το ξεπεράσει και πολλές φορές δείχνει να τα καταφέρνει. Υπάρχουν φορές που νομίζει ότι είναι πραγματικά ατρόμητος. Περπατάει μπροστά με το κεφάλι ψηλά. Το έχει. Είναι καλή μέρα, τίποτα στραβό στον κόσμο, όλα είναι πιθανά. Όταν φτάνουμε στην πόρτα, σταματάει. Δε θέλει να μπει στο σπίτι. Δε θέλει να τελειώσει η περιπέτεια. Και κάποιες μέρες κάτι στραβώνει. Από τα πρώτα βήματα ξέρει ότι δεν θα ναι καλή μέρα. Ο φόβος έχει ξυπνήσει πάλι και τον κοροιδεύει στα μούτρα. 'Τόσο εύκολα νόμιζες ότι θα ξεμπέρδευες μαζί μου;' Μαύρες σακούλες στο δρόμο. Παρατημένα παιχνίδια στα σκουπίδια. Απότομοι θόρυβοι. Όλα ξαφνικά γίνονται απειλητικά. Όλα λειτουργούν εναντίον του. Στην επιστροφή το βήμα του είναι πιο γρήγορο, θέλει να γυρίσει, στην πόρτα δε σταματάει, ανεβαίνει τα σκαλιά γρήγορα και τρέχει να κρυφτεί στο κρεβάτι μου. Να κρύψει την ήττα του κάτω από σκέπασμα. Να σβήσει τη μέρα και τη ντροπή του απ το μυαλό. Να ονειρευτεί ότι είναι σούπερ ήρωας σε αποστολή να σώσει τον κόσμο και να μαζέψει δυνάμεις για την αυριανή μάχη.

goodcop

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου